Απαντήσεις της ΟΛΜΕ σε αθλιότητες των δημοσιοργάφων Μπαρτζινόπουλου και Πρετεντέρη

Αθήνα, 11/9/2013

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ κ. Ι.Κ. Πρετεντέρη

Κύριε διευθυντή,

Ιταμή πρόκληση για την αγωνιζόμενη και αγωνιούσα εκπαιδευτική κοινότητα αποτελεί το άρθρο του συντάκτη της εφημερίδας σας κ. Ι.Κ. Πρετεντέρη με τον τίτλο "Ημίμετρα" (Τα Νέα, 11-9).  Η απαξιωτική στάση και το ειρωνικό ύφος που χαρακτηρίζουν αυτό το άρθρο θεωρούμε ότι είναι τα μόνα που δεν αρμόζουν απέναντι στον κλάδο των εκπαιδευτικών, ένα κλάδο που ωθείται καθημερινά στην εξαθλίωση, καθώς δέχεται αλλεπάλληλα τα πλήγματα της μνημονιακής πολιτικής: μείωση των αποδοχών, επιδείνωση των εργασιακών συνθηκών, υποχρεωτικές μετατάξεις και διαθεσιμότητες-απολύσεις.

Ας πληροφορηθεί καταρχάς ο κ. Πρετεντέρης, εάν δεν το γνωρίζει, ότι στις απεργιακές κινητοποιήσεις της ΟΛΜΕ δεν συμμετέχουν κάποιοι «συνδικαλιστές», όπως συχνά αναφέρει, αλλά εργαζόμενοι εκπαιδευτικοί, των οποίων οι αποδοχές αποτελούν πολλοστημόριο των δικών του αποδοχών. Εάν ο ίδιος θεωρεί ότι η λύση στο πρόβλημα του πρωτογενούς πλεονάσματος πρέπει να προκύψει από τις κρατήσεις των αποδοχών των ημερών απεργίας των πιο χαμηλόμισθων εργαζομένων στο δημόσιο τομέα, ας το δηλώσει ευθαρσώς.

Υποστηρίζει, εξάλλου, ο κ. Πρετεντέρης ότι οι «κυβερνήσεις των μνημονίων» είναι οι νόμιμες κυβερνήσεις της χώρας, οι μόνες αρμόδιες για την άσκηση της επίσημης πολιτικής. Δεν αναφέρει όμως με ποιο πρόγραμμα διεκδίκησαν τα σημερινά κυβερνητικά κόμματα την εξουσία ούτε αν στις προεκλογικές δεσμεύσεις τους περιλαμβάνονταν όσα επιζήμια για τη χώρα -και συχνά αντισυνταγματικά και παράνομα- εφαρμόζουν μετεκλογικά. Κατά την άποψη του κ. Πρετεντέρη, μετά την απομάκρυνση από την κάλπη οι πολίτες μετατρέπονται σε πειθήνια αθύρματα της κυβερνητικής πολιτικής και το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να αναμένουν τις επόμενες εκλογές για να εκφράσουν τη διαφωνία τους.

Εκφράζει τη θλίψη του ο κ. Πρετεντέρης γιατί κλείνουν τα δημόσια σχολεία τη στιγμή που θα λειτουργούν τα ιδιωτικά σχολεία και τα φροντιστήρια. Αν είναι ειλικρινείς οι προθέσεις του, πρέπει πρώτ’ απ’ όλα να εκφράσει την έντονη διαφωνία του, όπως έκανε και η ΟΛΜΕ και όλοι σχεδόν οι εκπαιδευτικοί φορείς, με το Πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε πρόσφατα στη Βουλή. Αυτό το νομοθέτημα αλλοιώνει σε σημαντικό βαθμό το χαρακτήρα της εκπαίδευσης. Με τις αλλεπάλληλες «πανελλαδικές» εξετάσεις που προβλέπει σε όλες τις τάξεις του Λυκείου, θα ωθήσει ακόμα περισσότερο τα παιδιά στα φροντιστήρια και στα ιδιαίτερα μαθήματα.

Δεν βλέπουμε, επίσης, τον κ. Πρετεντέρη να θλίβεται για τις απανωτές συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων χωρίς καν να τηρούνται στοιχειώδη παιδαγωγικά κριτήρια. Δεν  βλέπουμε να διαμαρτύρεται για το οριστικό κλείσιμο σχολείων όπως με τον νέο νόμο οι 102 Επαγγελματικές Σχολές (ΕΠΑΣ), ή για την απόφαση κατάργησης βασικών τομέων των Επαγγελματικών Λυκείων (ΕΠΑΛ), εξαιτίας της οποίας 2.122 εκπαιδευτικοί τέθηκαν σε διαθεσιμότητα και γύρω στους 20.000 μαθητές και μαθήτριες στερήθηκαν τις ειδικότητες που είχαν επιλέξει.

Τέλος, είναι σαφές ότι με τον κ. Πρετεντέρη έχουμε μια βαθύτερη διαφωνία σχετικά με το είδος του πολίτη που έχει ανάγκη μια σύγχρονη κοινωνία. Ο τύπος του «υπάκουου υπάλληλου» φαίνεται πως αρκεί για τον κ. Πρετεντέρη. Εμείς εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι ο «απράγμων» πολίτης δεν απέχει πολύ από τον «αχρείον».

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΟΛΜΕ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ κ. Ερρίκου Μπαρτζινόπουλου

Κύριε Διευθυντή,

«Ιδιοτελή συνδικαλισμό» καταλογίζει στην ΟΛΜΕ με περισσή ευκολία ο συντάκτης σας κ. Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος από τη στήλη «Διαφωνίες» (Έθνος, 11-9). Παρακαλούμε επ’ αυτού να δημοσιεύσετε και τη δική μας άποψη.

Πεποίθηση του κ. Μπαρτζινόπουλου φαίνεται να είναι ότι η διατήρηση της μνημονιακής πολιτικής αποτελεί τη μόνη λύση στα σημερινά αδιέξοδα. Ασφαλώς, είναι δικαίωμά του να το πιστεύει αυτό. Είναι και δικαίωμα των εργαζομένων, όμως, και στην περίπτωσή μας των εκπαιδευτικών, να έχουν διαφορετική γνώμη. Μια γνώμη, άλλωστε, που στις σχετικές δημοσκοπήσεις εμφανίζεται ως κυρίαρχη. Ούτε οι αποδοχές μας διασώθηκαν ούτε βασικά εργασιακά μας δικαιώματα διατηρήθηκαν ούτε θέσεις εργασίας μας περισώθηκαν ούτε, πολύ περισσότερο, προοπτική διεξόδου διαφαίνεται στον ορίζοντα από την ακολουθούμενη μνημονιακή πολιτική. Γι’ αυτό και η λύση που μας υποδεικνύει κουνώντας μας το δάκτυλο, να επιδιώξουμε συγκλίσεις στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής και όχι απεργίες, απορρίφθηκε πανηγυρικά στις πρόσφατες συνελεύσεις του κλάδου μας.

«Υποδύεται» τους προστάτες του δημόσιου σχολείου η ΟΛΜΕ, ισχυρίζεται επίσης ο συντάκτης σας, όπως, κατά τα γραφόμενά του, και η ΕΣΗΕΑ «υποδύεται» τους υπέρμαχους της δημοσιογραφικής ανεξαρτησίας. Φαίνεται πως, κατά την αντίληψή του, οι εργαζόμενοι και τα σωματεία τους γενικώς «υποδύονται», ενώ προφανώς οι «γνήσιοι» υπέρμαχοι των δημόσιων αγαθών βρίσκονται από την πλευρά της κυβέρνησης. Τότε, πώς εξηγεί ο κ. Μπαρτζινόπουλος αυτή την ακραία επίθεση της κυβερνητικής πολιτικής ενάντια στο κοινωνικό κράτος, την υγεία, την παιδεία, την ελεύθερη και ακηδεμόνευτη δημοσιογραφία; Πώς εξηγεί τη θεσμοθέτηση του «Νέου Λυκείου», που με αλλεπάλληλες εξετάσεις «πανελλαδικού» τύπου σε όλες τις τάξεις του, αλλοιώνει τον εκπαιδευτικό χαρακτήρα του λυκείου και εξωθεί τα παιδιά στα φροντιστήρια και τελικά στην παραίτηση; Όταν εφαρμόζονται τέτοιες πολιτικές, οι εκπαιδευτικοί φέρουν την ευθύνη για το κατάντημα της εκπαίδευσης;

Ας κατανοήσει ο κ. Μπαρτζινόπουλος ότι η πολιτική, οι θέσεις και οι διεκδικήσεις της ΟΛΜΕ αποφασίζονται με συλλογικό τρόπο, μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες, και είναι ασυμβίβαστο με την ιδιοτέλεια και τις προσωπικές επιδιώξεις της όποιας ηγεσίας. Και ας αναρωτηθεί πόσο ανιδιοτελείς είναι οι θέσεις που ο ίδιος υποστηρίζει.

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΟΛΜΕ